Συναγερμός
Συναγερμός - Εφιαλτική κρίση με τα απέραντα τοξικά νεκροταφεία ανεμογεννητριών και ηλιακών πάνελ
Δεν είναι παράλογο να
φοβάται κανείς ότι τα επερχόμενα «νεκροταφεία» ηλιακών πάνελ και
ανεμογεννητριών θα μπορούσαν να αποτελέσουν την επόμενη περιβαλλοντική
κρίση των ΗΠΑ
Όσον αφορά το ενεργειακό μας μέλλον, συχνά ισχύει ότι αυτό
που πολλοί στην αριστερά θεωρούν «διαφωτισμένη μακροπρόθεσμη προοπτική»
είναι στην πραγματικότητα μια κοντόφθαλμη στάση που αποτυγχάνει να
λάβει υπόψη τις πλήρεις συνέπειες των πράξεών τους – το τεράστιο κόστος
που προκαλεί η «πράσινη» μετάβαση.
Τέτοια είναι η περίπτωση της λατρείας των φιλελεύθερων ΜΜΕ προς τον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη του Ουαϊόμινγκ, για την αποδοχή του των «εναλλακτικών» πηγών ενέργειας — συμπεριλαμβανομένου ενός εγκωμιαστικού αφιερώματος πέρυσι στην εκπομπή “60 Minutes” του CBS, για την υποστήριξή του προς τις ανεμογεννήτριες.
«Ο κυβερνήτης του Ουαϊόμινγκ, Mark Gordon, προωθεί μια πράσινη, αρνητική ως προς τον άνθρακα ατζέντα σε μία από τις πιο συντηρητικές πολιτείες της χώρας», διακήρυσσε η ηλεκτρονική έκδοση του ρεπορτάζ.
Πολλοί κάτοικοι του Ουαϊόμινγκ δεν συμφωνούν — ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Πολιτείας εξέδωσε ψήφο δυσπιστίας προς τον Gordon το 2023, μετά τις δηλώσεις του για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο Harvard.
Και ένα άρθρο των New York Times (γραμμένο το 2021 και ανανεωμένο το 2023) σχετικά με το ενεργειακό τοπίο του Ουαϊόμινγκ ανέφερε ότι πολλοί κάτοικοι διαμαρτύρονται συχνά για τις ανεμογεννήτριες που καταλαμβάνουν κυνηγετικές περιοχές, για τα φώτα που ρυπαίνουν τον νυχτερινό ουρανό και για την ενέργεια που εξάγεται εκτός πολιτείας.
Η διαμάχη συνεχίζεται έως το 2025.
Η αδιαφορία για το κόστος
Για τον Gordon και άλλους, το επιχείρημα «το Ουαϊόμινγκ έχει πολλούς ανέμους» φαίνεται να αποτελεί τη βολική δικαιολογία για την ανέγερση αντιαισθητικών ανεμογεννητριών σε όλη την ύπαιθρο.
Αυτό που προκαλεί ανησυχία όμως δεν είναι τόσο η πίστη ενός Ρεπουμπλικανού αξιωματούχου στην (αμφίβολη) αποτελεσματικότητα των ανανεώσιμων πηγών, όσο η φαινομενική αδιαφορία του για το πραγματικό κόστος προς τους φορολογουμένους.
Πόσα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα έχουν κατασκευαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Οι εκτιμήσεις δείχνουν σχεδόν 1.400 αιολικά πάρκα και πάνω από 6.700 φωτοβολταϊκά πάρκα μεγάλης κλίμακας.
Αυτά περιλαμβάνουν περισσότερες από 70.000 ανεμογεννήτριες και πάνω από 200 εκατομμύρια ηλιακά πάνελ (σύμφωνα με υπολογισμούς τεχνητής νοημοσύνης βάσει διαθέσιμων στοιχείων για την εκτιμώμενη ισχύ και την απόδοση των πάνελ).
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το τεράστιο πλήθος αυτών των μεμονωμένων εξαρτημάτων, διότι κάποια στιγμή, όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, θα αρχίσουν να φθείρονται και να παύουν να λειτουργούν.
Τι θα συμβεί τότε;
Σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις, πολλές ανεμογεννήτριες πλησιάζουν ήδη στο τέλος της ωφέλιμης ζωής τους, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να «ανακατασκευαστούν» ή να αποσυναρμολογηθούν.
«Ο χρόνος που απαιτείται για την αποσυναρμολόγηση, κατεδάφιση και απομάκρυνση των εξαρτημάτων μιας ανεμογεννήτριας και των σχετικών υποδομών, καθώς και για την αποκατάσταση της περιοχής, μπορεί να κυμαίνεται από 6 έως 24 μήνες, ανάλογα με το μέγεθος και τον αριθμό των ανεμογεννητριών», αναφέρουν οι επίσημες οδηγίες.
Για τις ηλιακές εγκαταστάσεις, το ζήτημα είναι ακόμη πιο πιεστικό.
«Έως το 2030, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διαχειριστούν περίπου 1 εκατομμύριο τόνους αποβλήτων φωτοβολταϊκών πάνελ», σύμφωνα με εκτίμηση της βιομηχανίας ανακύκλωσης.
«Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί σε 10 εκατομμύρια τόνους έως το 2050, καθιστώντας τις ΗΠΑ τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό αποβλήτων ηλιακών πάνελ παγκοσμίως.
Προς το παρόν, μόνο περίπου το 10% των παροπλισμένων πάνελ ανακυκλώνεται σωστά, παρότι περιέχουν πολύτιμα υλικά όπως ασήμι, πυρίτιο και αλουμίνιο».
ΟΙ χρεοκοπημένες εταιρίες
Οι υποστηρικτές των «εναλλακτικών» πηγών επιμένουν ότι το κόστος αποσυναρμολόγησης και αποκατάστασης συνήθως αναλαμβάνεται από τις εταιρείες μέσω συμφωνιών που υπογράφονται κατά την κατασκευή.
Ωστόσο, αυτό αποτελεί μικρή παρηγοριά, δεδομένου ότι πάνω από 100 εταιρίες ηλιακής ενέργειας έχουν χρεοκοπήσει τα τελευταία χρόνια — συμπεριλαμβανομένων οικιακών, κοινοτικών και μεγάλων έργων κοινής ωφέλειας. Το 2024 σημειώθηκε «αύξηση των αιτήσεων πτώχευσης» και στις τρεις αυτές κατηγορίες, σύμφωνα με στοιχεία της βιομηχανίας.
Οι νομικές εγγυήσεις για την αποσυναρμολόγηση
Όταν αυτό συμβαίνει, οι φορολογούμενοι είναι εκείνοι που τελικά πληρώνουν τον λογαριασμό, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου οι εταιρείες ήταν υποχρεωμένες να παρέχουν εγγυήσεις ή ασφάλειες σε περίπτωση αδυναμίας τους.
Το γεγονός ότι κάθε πολιτεία έχει διαφορετικούς κανόνες και επίπεδα λογοδοσίας περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Και η επιεικής στάση της κυβέρνησης Biden απέναντι στις «ανανεώσιμες» πηγές ενέργειας αφήνει τους φορολογουμένους με πραγματικούς λόγους ανησυχίας.
Η Functional Government Initiative (FGI) ανακάλυψε πρόσφατα ότι «το 2021, το Bureau of Ocean Energy Management (BOEM) του Υπουργείου Εσωτερικών της κυβέρνησης Biden παραιτήθηκε από την καθιερωμένη οικονομική εγγύηση για την αποσυναρμολόγηση στο πλαίσιο της μίσθωσης του έργου Vineyard Wind στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης».
Μετέπειτα έγγραφα που απέκτησε η FGI δείχνουν ότι «οι φορολογούμενοι ενδέχεται να επωμιστούν έως και 191 εκατομμύρια δολάρια, αν η Vineyard Wind δεν μπορέσει να χρηματοδοτήσει την αποξήλωση».
Ο κυβερνήτης Gordon επιμένει ότι ακολουθεί μια «πολιτική όλων των επιλογών» («all of the above») όσον αφορά την ενέργεια.
Είναι αλήθεια ότι το Ουαϊόμινγκ παραμένει ο μεγαλύτερος παραγωγός άνθρακα και ένας από τους κορυφαίους παρόχους πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η φράση «όλων των επιλογών» γίνεται λιγότερο ελκυστική όταν αναγνωρίσουμε ότι τα έργα αιολικής και ηλιακής ενέργειας υπάρχουν κυρίως χάρη στη γενναιοδωρία των φορολογουμένων.
O πακτωλός των κρατικών επιδοτήσεων
Μια μελέτη αναφέρει ότι από το 2010 έως το 2023, η ηλιακή ενέργεια έλαβε 76 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές επιδοτήσεις, ενώ η αιολική περίπου 65 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και αυτό πριν τεθούν σε ισχύ οι επιδοτήσεις της κυβέρνησης Biden για τις «ανανεώσιμες πηγές», που κόστισαν 31,4 δισεκατομμύρια δολάρια στους φορολογουμένους το 2024 και αναμενόταν να κοστίσουν πάνω από 421 δισεκατομμύρια από το 2025 έως το 2034 — έως ότου η κυβέρνηση Trump άρχισε να ακυρώνει όσο το δυνατόν περισσότερα Projects .
Όσον αφορά τις «εναλλακτικές» πηγές ενέργειας, οι φορολογούμενοι αναγκάζονται να πληρώνουν δισεκατομμύρια για να τις κατασκευάσουν — και ενδέχεται να πληρώσουν ακόμη περισσότερα για να τις ξηλώσουν.
Περιβαλλοντική κρίση
Δεν είναι παράλογο να φοβάται κανείς ότι τα επερχόμενα «νεκροταφεία» ηλιακών πάνελ και ανεμογεννητριών θα μπορούσαν να αποτελέσουν την επόμενη περιβαλλοντική κρίση των ΗΠΑ, παρόμοια με τις ζώνες απορρύπανσης όπως αυτές με τα τοξικά απόβλητα.
Πολιτικοί τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά, που απολαμβάνουν την προσωρινή εύνοια των κυρίαρχων ΜΜΕ για την υποστήριξή τους στο κίνημα των «ανανεώσιμων», θα κληθούν τελικά να λογοδοτήσουν — όταν δύσει ο ήλιος της ηλιακής οικονομίας και τα χρήματα των φορολογουμένων θα έχουν κυριολεκτικά «γίνει άνεμος».
www.bankingnews.gr
Τέτοια είναι η περίπτωση της λατρείας των φιλελεύθερων ΜΜΕ προς τον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη του Ουαϊόμινγκ, για την αποδοχή του των «εναλλακτικών» πηγών ενέργειας — συμπεριλαμβανομένου ενός εγκωμιαστικού αφιερώματος πέρυσι στην εκπομπή “60 Minutes” του CBS, για την υποστήριξή του προς τις ανεμογεννήτριες.
«Ο κυβερνήτης του Ουαϊόμινγκ, Mark Gordon, προωθεί μια πράσινη, αρνητική ως προς τον άνθρακα ατζέντα σε μία από τις πιο συντηρητικές πολιτείες της χώρας», διακήρυσσε η ηλεκτρονική έκδοση του ρεπορτάζ.
Πολλοί κάτοικοι του Ουαϊόμινγκ δεν συμφωνούν — ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Πολιτείας εξέδωσε ψήφο δυσπιστίας προς τον Gordon το 2023, μετά τις δηλώσεις του για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο Harvard.
Και ένα άρθρο των New York Times (γραμμένο το 2021 και ανανεωμένο το 2023) σχετικά με το ενεργειακό τοπίο του Ουαϊόμινγκ ανέφερε ότι πολλοί κάτοικοι διαμαρτύρονται συχνά για τις ανεμογεννήτριες που καταλαμβάνουν κυνηγετικές περιοχές, για τα φώτα που ρυπαίνουν τον νυχτερινό ουρανό και για την ενέργεια που εξάγεται εκτός πολιτείας.
Η διαμάχη συνεχίζεται έως το 2025.
Η αδιαφορία για το κόστος
Για τον Gordon και άλλους, το επιχείρημα «το Ουαϊόμινγκ έχει πολλούς ανέμους» φαίνεται να αποτελεί τη βολική δικαιολογία για την ανέγερση αντιαισθητικών ανεμογεννητριών σε όλη την ύπαιθρο.
Αυτό που προκαλεί ανησυχία όμως δεν είναι τόσο η πίστη ενός Ρεπουμπλικανού αξιωματούχου στην (αμφίβολη) αποτελεσματικότητα των ανανεώσιμων πηγών, όσο η φαινομενική αδιαφορία του για το πραγματικό κόστος προς τους φορολογουμένους.
Πόσα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα έχουν κατασκευαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Οι εκτιμήσεις δείχνουν σχεδόν 1.400 αιολικά πάρκα και πάνω από 6.700 φωτοβολταϊκά πάρκα μεγάλης κλίμακας.
Αυτά περιλαμβάνουν περισσότερες από 70.000 ανεμογεννήτριες και πάνω από 200 εκατομμύρια ηλιακά πάνελ (σύμφωνα με υπολογισμούς τεχνητής νοημοσύνης βάσει διαθέσιμων στοιχείων για την εκτιμώμενη ισχύ και την απόδοση των πάνελ).
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το τεράστιο πλήθος αυτών των μεμονωμένων εξαρτημάτων, διότι κάποια στιγμή, όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, θα αρχίσουν να φθείρονται και να παύουν να λειτουργούν.
Τι θα συμβεί τότε;
Σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις, πολλές ανεμογεννήτριες πλησιάζουν ήδη στο τέλος της ωφέλιμης ζωής τους, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να «ανακατασκευαστούν» ή να αποσυναρμολογηθούν.
«Ο χρόνος που απαιτείται για την αποσυναρμολόγηση, κατεδάφιση και απομάκρυνση των εξαρτημάτων μιας ανεμογεννήτριας και των σχετικών υποδομών, καθώς και για την αποκατάσταση της περιοχής, μπορεί να κυμαίνεται από 6 έως 24 μήνες, ανάλογα με το μέγεθος και τον αριθμό των ανεμογεννητριών», αναφέρουν οι επίσημες οδηγίες.
Για τις ηλιακές εγκαταστάσεις, το ζήτημα είναι ακόμη πιο πιεστικό.
«Έως το 2030, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διαχειριστούν περίπου 1 εκατομμύριο τόνους αποβλήτων φωτοβολταϊκών πάνελ», σύμφωνα με εκτίμηση της βιομηχανίας ανακύκλωσης.
«Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί σε 10 εκατομμύρια τόνους έως το 2050, καθιστώντας τις ΗΠΑ τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό αποβλήτων ηλιακών πάνελ παγκοσμίως.
Προς το παρόν, μόνο περίπου το 10% των παροπλισμένων πάνελ ανακυκλώνεται σωστά, παρότι περιέχουν πολύτιμα υλικά όπως ασήμι, πυρίτιο και αλουμίνιο».
ΟΙ χρεοκοπημένες εταιρίες
Οι υποστηρικτές των «εναλλακτικών» πηγών επιμένουν ότι το κόστος αποσυναρμολόγησης και αποκατάστασης συνήθως αναλαμβάνεται από τις εταιρείες μέσω συμφωνιών που υπογράφονται κατά την κατασκευή.
Ωστόσο, αυτό αποτελεί μικρή παρηγοριά, δεδομένου ότι πάνω από 100 εταιρίες ηλιακής ενέργειας έχουν χρεοκοπήσει τα τελευταία χρόνια — συμπεριλαμβανομένων οικιακών, κοινοτικών και μεγάλων έργων κοινής ωφέλειας. Το 2024 σημειώθηκε «αύξηση των αιτήσεων πτώχευσης» και στις τρεις αυτές κατηγορίες, σύμφωνα με στοιχεία της βιομηχανίας.
Οι νομικές εγγυήσεις για την αποσυναρμολόγηση
Όταν αυτό συμβαίνει, οι φορολογούμενοι είναι εκείνοι που τελικά πληρώνουν τον λογαριασμό, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου οι εταιρείες ήταν υποχρεωμένες να παρέχουν εγγυήσεις ή ασφάλειες σε περίπτωση αδυναμίας τους.
Το γεγονός ότι κάθε πολιτεία έχει διαφορετικούς κανόνες και επίπεδα λογοδοσίας περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Και η επιεικής στάση της κυβέρνησης Biden απέναντι στις «ανανεώσιμες» πηγές ενέργειας αφήνει τους φορολογουμένους με πραγματικούς λόγους ανησυχίας.
Η Functional Government Initiative (FGI) ανακάλυψε πρόσφατα ότι «το 2021, το Bureau of Ocean Energy Management (BOEM) του Υπουργείου Εσωτερικών της κυβέρνησης Biden παραιτήθηκε από την καθιερωμένη οικονομική εγγύηση για την αποσυναρμολόγηση στο πλαίσιο της μίσθωσης του έργου Vineyard Wind στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης».
Μετέπειτα έγγραφα που απέκτησε η FGI δείχνουν ότι «οι φορολογούμενοι ενδέχεται να επωμιστούν έως και 191 εκατομμύρια δολάρια, αν η Vineyard Wind δεν μπορέσει να χρηματοδοτήσει την αποξήλωση».
Ο κυβερνήτης Gordon επιμένει ότι ακολουθεί μια «πολιτική όλων των επιλογών» («all of the above») όσον αφορά την ενέργεια.
Είναι αλήθεια ότι το Ουαϊόμινγκ παραμένει ο μεγαλύτερος παραγωγός άνθρακα και ένας από τους κορυφαίους παρόχους πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η φράση «όλων των επιλογών» γίνεται λιγότερο ελκυστική όταν αναγνωρίσουμε ότι τα έργα αιολικής και ηλιακής ενέργειας υπάρχουν κυρίως χάρη στη γενναιοδωρία των φορολογουμένων.
O πακτωλός των κρατικών επιδοτήσεων
Μια μελέτη αναφέρει ότι από το 2010 έως το 2023, η ηλιακή ενέργεια έλαβε 76 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές επιδοτήσεις, ενώ η αιολική περίπου 65 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και αυτό πριν τεθούν σε ισχύ οι επιδοτήσεις της κυβέρνησης Biden για τις «ανανεώσιμες πηγές», που κόστισαν 31,4 δισεκατομμύρια δολάρια στους φορολογουμένους το 2024 και αναμενόταν να κοστίσουν πάνω από 421 δισεκατομμύρια από το 2025 έως το 2034 — έως ότου η κυβέρνηση Trump άρχισε να ακυρώνει όσο το δυνατόν περισσότερα Projects .
Όσον αφορά τις «εναλλακτικές» πηγές ενέργειας, οι φορολογούμενοι αναγκάζονται να πληρώνουν δισεκατομμύρια για να τις κατασκευάσουν — και ενδέχεται να πληρώσουν ακόμη περισσότερα για να τις ξηλώσουν.
Περιβαλλοντική κρίση
Δεν είναι παράλογο να φοβάται κανείς ότι τα επερχόμενα «νεκροταφεία» ηλιακών πάνελ και ανεμογεννητριών θα μπορούσαν να αποτελέσουν την επόμενη περιβαλλοντική κρίση των ΗΠΑ, παρόμοια με τις ζώνες απορρύπανσης όπως αυτές με τα τοξικά απόβλητα.
Πολιτικοί τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά, που απολαμβάνουν την προσωρινή εύνοια των κυρίαρχων ΜΜΕ για την υποστήριξή τους στο κίνημα των «ανανεώσιμων», θα κληθούν τελικά να λογοδοτήσουν — όταν δύσει ο ήλιος της ηλιακής οικονομίας και τα χρήματα των φορολογουμένων θα έχουν κυριολεκτικά «γίνει άνεμος».
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια