Η «βόμβα» του ΟΠΕΚΕΠΕ και η πολιτική ακροβασία

 

Η έρευνα συνεχίζεται, οι αποκαλύψεις πολλαπλασιάζονται – οι πολιτικοί, οι παρατρεχάμενοι και η βαλκανική μαγεία

 

1 Ιουλίου 2025

Η «βόμβα» του ΟΠΕΚΕΠΕ και η πολιτική ακροβασία – Μια παγωμένη ατμόσφαιρα στη γαλάζια ΚΟ – Το σενάριο της κάλπης – Πλεύρης: Μετανάστευση, γκουαντάναμο και γιατί όχι και… εκτέλεση 

Η έρευνα προχωρά και μοιάζει με το οικοδόμημα ενός πολιτικού θρίλερ – ή μάλλον, ενός film noir, με τρεις βασικούς «ορόφους» έρευνας

Οι αδιέξοδοι δρόμοι της έρευνας: Μια «συνομιλία» με την αλήθεια
Η έρευνα για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με την ίδια ένταση που παρακολουθούμε τις σκηνές του The Untouchables, εξελίσσεται με τρόπο που δεν θυμίζει τίποτα από τα «ευρωπαϊκά πρότυπα» που ομνύει η κυβέρνηση. Οι εισαγγελείς, σαν ήρωες αστυνομικών θρίλερ, αναζητούν την άκρη του νήματος μέσα από τηλεφωνικές συνομιλίες και κατασχεμένα στοιχεία. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, και ο «δρόμος» προς την αλήθεια φαίνεται εξίσου μακρύς όσο η κατηφόρα των χαρακτήρων σε κάθε κινηματογραφικό δράμα που έχει να κάνει με πολιτικές ίντριγκες.

Το εισαγγελικό οικοδόμημα: Τρεις όροφοι αμαρτωλών επιλογών

Η έρευνα προχωρά και μοιάζει με το οικοδόμημα ενός πολιτικού θρίλερ – ή μάλλον, ενός film noir, με τρεις βασικούς «ορόφους» έρευνας. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται οι πρώην υπουργοί Μάκης Βορίδης και Λευτέρης Αυγενάκης, που, όπως αναφέρει το Διαβιβαστικό, είναι «σταυροί» για την παραγραφή πιθανών αδικημάτων τους. Στη σκηνή αυτή, οι δικαστές δεν είναι ακριβώς οι ήρωες του καλού, αλλά μάλλον οι κρυφοί παρατηρητές που παρακολουθούν την πολιτική χορογραφία του εκάστοτε κυβερνητικού παρασκηνίου.

Στον δεύτερο όροφο του εισαγγελικού «μεγάρου» βρίσκονται οι βουλευτές, οι οποίοι, όπως σε μια ταινία του House of Cards, περνούν τη λεπτή γραμμή μεταξύ υποπτων και ενόχων, καθώς περιμένουν να μάθουν αν θα κληθούν να καθίσουν στο εδώλιο για τις τηλεφωνικές συνομιλίες τους.

Και στον τρίτο όροφο, οι «απλοί» πολίτες, οι «ευνοημένοι» και οι εν δυνάμει κατηγορούμενοι για σοβαρές παρανομίες όπως απάτη και υπεξαίρεση, περιμένουν τη μεγάλη τους στιγμή. Εδώ, οι «κλειδοί» χαρακτήρες είναι εκείνοι που θυμίζουν ήρωες από ταινίες όπως το Scarface – σκιώδεις τύποι που συνδέονται με το σύστημα χωρίς να καταλαβαίνουν ποτέ το αληθινό τίμημα της διαφθοράς.

Η «βόμβα» του ΟΠΕΚΕΠΕ και η πολιτική ακροβασία
Όπως το Pulp Fiction, όπου η ιστορία σερφάρει ακατάπαυστα ανάμεσα σε σκηνές φαινομενικά ασύνδετες, έτσι και οι αποκαλύψεις για το ΟΠΕΚΕΠΕ δεν έχουν τελειωμό. Το γεγονός ότι και οι μη πολιτικοί παράγοντες εμπλέκονται και τα αποδεικτικά στοιχεία συγκεντρώνονται πιο γρήγορα από ό,τι θα ήθελαν να παραδεχτούν, είναι το στοιχείο που εξελίσσεται σε «καθηλωτικό» σενάριο. Στην κορυφή του «μαγειρεμένου» πολιτικού σκηνικού, έχουμε τους πρώην υπουργούς, αλλά το πραγματικό δράμα θα γραφτεί από τους δεύτερους και τρίτους ρόλους που ποτέ δεν περιμέναμε να αναδειχθούν.

Η πρώτη μεγάλη απόφαση: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο δικαστήριο

Η πρώτη μεγάλη δίκη για την απάτη στον ΟΠΕΚΕΠΕ ξεκινά, και το δικαστήριο μοιάζει με την τελική αναμέτρηση στην Godfather σειρά. Η ευρωπαία εισαγγελέας αναμένεται να καταθέσει την αγόρευσή της και οι 7 κατηγορούμενοι θα βρεθούν μπροστά στο «κοντρόλ» της αλήθειας. Στην απολογιστική σκηνή αυτής της υπόθεσης, το δικαστήριο θα είναι η αρένα όπου θα παίξουν όλοι τους, αφήνοντας την τελική ετυμηγορία να πέσει σαν βράχος στο τέλος του Casino Royale.

Αυτές οι επόμενες εβδομάδες, όπως και σε κάθε καλό θρίλερ, θα είναι γεμάτες ανατροπές και αποκαλύψεις, και όσο κι αν προσπαθήσουν οι εμπλεκόμενοι να κάνουν damage control, το πραγματικό παιχνίδι θα παιχτεί στα «καρφιά» των αποκαλύψεων και τις τηλεφωνικές συνομιλίες που απομαγνητοφωνούνται – όπως τα μυστικά που πάντα έρχονται στο φως όταν το φιλμ φτάνει στην κορύφωση του.

Παγωμένη η πλειοψηφία

Στην καρδιά της κρίσης και το αβέβαιο μέλλον της ΝΔ – Εξεταστικές, εκλογές και άλλα πολιτικά παιχνίδια

Μια παγωμένη ατμόσφαιρα: Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και η «σιωπηλή» οργή της ΚΟ
Η κυβερνητική πλειοψηφία βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης. Και κάπως έτσι, σαν σκηνή από The Godfather Part II, οι «γαλάζιοι» βουλευτές συνειδητοποιούν πως το σύστημα που υπερασπίζονταν για χρόνια πλέον τους «κλείνει το μάτι» και αποκαλύπτει τα βαθιά του σκοτάδια. Στο εσωτερικό της ΝΔ, η δυσφορία είναι έκδηλη, με τα στελέχη να αναρωτιούνται πώς δεν «πήραν χαμπάρι» το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο τελικά ξέφυγε από τα «ραντάρ των Excel» του επιτελικού κράτους. Οι δηλώσεις του Δημήτρη Μαρκόπουλου στο Mega, με τη χαρακτηριστική ειρωνεία του Casino Royale, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας: κάτι «έφυγε» και η συνέχεια είναι αναπόφευκτη.

Οι ανησυχίες της ΚΟ: Η επικείμενη έκρηξη ή η σύμπνοια του «βαθέως κράτους»;

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, τα σενάρια για τη συνέχεια φαντάζουν τουλάχιστον αβέβαια, σαν σκηνή από The Dark Knight όπου οι ήρωες (ή οι πολιτικοί) παρασύρονται από τη δική τους πολιτική αλαζονεία. Η ΝΔ προσπαθεί να πειθαρχήσει τα μέλη της, αλλά κάποιοι από τους βουλευτές δεν κρύβουν τη σκέψη τους για άμεση σύγκληση της ΚΟ και για την ανάγκη να δοθεί σαφές χρονοδιάγραμμα για το πώς θα πληρωθούν τα πρόστιμα. Οι αναφορές σε πιθανή προανακριτική επιτροπή για τους πρώην υπουργούς, όπως ο Βορίδης και ο Αυγενάκης, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό, και οι πολιτικοί αναλυτές μιλούν για την επιτακτική ανάγκη να «σπάσει» το πολιτικό απόστημα – ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές πλησιάζουν, σαν θρόισμα σε The Shawshank Redemption.

Το σενάριο της κάλπης και η έντονη αίσθηση του χρόνου

Και όπως σε κάθε καλό πολιτικό θρίλερ, η σκέψη για τις κάλπες έρχεται ξανά στο προσκήνιο, με την ίδια ένταση που συνοδεύει την κορύφωση ενός Michael Clayton. Οι φήμες για εκλογές το φθινόπωρο μετά τις εξαγγελίες της ΔΕΘ προκαλούν θύελλα εντός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Η κυβέρνηση, με το χαμένο «ευρωπαϊκό» προφίλ και την κακή διαχείριση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αποκαλύπτει την ανικανότητά της να ελέγξει τη διαφθορά – αυτό είναι το μήνυμα που φτάνει στις Βρυξέλλες και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα μέλη της ΚΟ, όπως σε κάθε σενάριο του House of Cards, παίζουν τα τελευταία τους χαρτιά, συνειδητοποιώντας ότι η εξουσία μπορεί να τους ξεφύγει.

Η αντιπολίτευση και το φάντασμα της προανακριτικής
Η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμα πιο ηλεκτρισμένη με την αντιπολίτευση να ετοιμάζει τη δική της στρατηγική. Όπως σε κάθε πολιτικό θρίλερ, το countermove της είναι η προανακριτική επιτροπή για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη συγκροτήσει το νομικό του επιτελείο και περιμένει να παρουσιάσει το «κατηγορητήριο». Εν τω μεταξύ, η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πολιτική πρόκληση που θυμίζει τις τελευταίες σκηνές του The Godfather – το παιχνίδι εξουσίας είναι σφιχτό και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει χωρίς συνέπειες.

Η προανακριτική για τα Τέμπη και η αλήθεια που έρχεται στο φως
Και όλα αυτά, ενώ η προανακριτική για τα Τέμπη συνεχίζεται με τις παρατάξεις να χωρίζονται και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να έρχονται αντιμέτωπα με την άρνηση της πλειοψηφίας να επιτρέψει την πρόσβαση στη δικογραφία των Τεμπών. Η άρνηση να κληθούν μάρτυρες, με μοναδική εξαίρεση τον πρώην υπουργό, που θα καταθέσει με υπόμνημα, θυμίζει σκηνή από το The Insider, όπου η αλήθεια είναι καταδικασμένη να παραμένει κρυμμένη, παρά τις έντονες αντιδράσεις των πρωταγωνιστών.

Το μέλλον της κυβέρνησης: Καθαρές αποφάσεις ή ακόμη μια παράσταση;
Η κυβερνητική πλειοψηφία βρίσκεται τώρα σε μια τελική αναμέτρηση, όπου οι αποφάσεις πρέπει να είναι καθαρές. Η σκιά του ΟΠΕΚΕΠΕ βαραίνει πάνω τους, και οι κινήσεις του Μαξίμου θα κρίνουν αν η ΝΔ θα καταφέρει να επιβιώσει από τη σφοδρή καταιγίδα ή αν η κυβέρνηση θα οδηγηθεί σε μια συντριπτική πολιτική ήττα, σαν το τέλος μιας ταινίας που ξεκίνησε με μεγάλες υποσχέσεις και κατέληξε σε «μεγάλη ανατροπή».

Τώρα είν΄αργά…

Τα θανατηφόρα Τέμπη θα κοστίσουν πολύ λιγότερο στη ΝΔ απ’ ο,τι ο ΟΠΕΚΕΠΕ, λένε βουλευτές της ΝΔ σε κατ΄ιδίαν συναντήσεις. Αυτές οι αθλιότητες στελεχών, βουλευτών, κολλητών και άλλων γαλάζιων-αυτά που βγαίνουν από τη δικογραφία- απωθούν και εξοργίζουν την κοινωνία. Ασε που ο «φραπές» και ο «χασάπης» είναι ο,τι χειρότερο, γιατί «θα μας πάρει ο κόσμος στο ψιλό».

Αυτά λένε φουρκισμένοι και ανήσυχοι ορισμένοι γαλάζιοι βουλευτές, που δεν βλέπουν ότι μπορεί να συμμαζευτεί εύκολα αυτή η βρωμερή και βαριά για την κυβέρνηση υπόθεση.

Και να ΄ταν μονάχα ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Βγαίνει ο άλλος στα καλά καθούμενα-ο Αδωνις, ντε- και πυροβολεί τον Δένδια για το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, λές και την εξωτερική πολιτική την χαράζει ο υπουργός κι όχι ο πρωθυπουργός, σε συνεργασία φυσικά με τον εκάστοτε υπουργό Εξωτερικών.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Πολλά μποφόρ και τρικυμία στο Μαξίμου και στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Τρικυμία…με προοπτική. Γιατι αφενός πυκνώνουν οι φωνές στελεχών και βουλευτών που τα λένε χύμα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ(π.χ. Μαρκόπουλος, Πέτσας) και αφετέρου γιατί το άσχημο κλίμα που έχει δημιουργηθεί-και φαίνεται ότι θα διαρκέσει- δεν αποκλείεται να επισκιάσει τις αναμενόμενες παροχές του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και να πάνε στράφι οι προσδοκίες για υψηλές (δημοσκοπικές) πτήσεις της ΝΔ.

Ασε που το ενδεχόμενο να κάνει κόμμα ο Σαμαράς, τώρα ανάβει φωτιές και προβληματίζει για τα καλά το Μαξίμου. Και είναι λογικό: Στους μέχρι τώρα δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της ΝΔ που απείχαν ή δεν την ψήφισαν(στις Ευρωεκλογές), προστίθενται κι άλλοι που αγανακτούν μ΄αυτή τη βρώμα και τη δυσωδία. Και δεν αποκλείεται να στραφούν στον Σαμαρά…

Η μόνη απαντοχή της κυβέρνησης είναι αυτή την ώρα η κατάσταση της αντιπολίτευσης, η οποία είτε κοιμάται είτε κραυγάζει χωρίς να ακούγεται. Όμως η κοινωνία βράζει εναντίον της κυβέρνησης.

Και μες στην οργή της δεν είναι απίθανο να στραφεί προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μαυρίζοντας δημοσκοπικά την κυβέρνηση. Οι νέες δημοσκοπήσεις αναμένεται να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον…

Βέβαια, ο Μητσοτάκης κάνει ο,τι μπορεί για να μπαλώσει κάπως τα πράγματα. Αλλά είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο. Εκείνο το «αποτύχαμε» που βγήκε απ΄τα χείλη του περνάει στον κόσμο όχι σαν ειλικρινής ομολογία από κάποιον-τον πρωθυπουργό, δηλαδή- που υπόσχεται κάθαρση, αλλά σαν απεγνωσμένη προσπάθεια να μειωθούν οι επιπτώσεις για την κυβέρνηση.

Όμως, συν τοις άλλοις καιροφυλακτεί ως πιθανή απάντηση από την κοινωνία, εκείνο το αιχμηρό «Τώρα είν΄αργά, αγάπη μου γλυκιά»…

Πλεύρης: Από τα “αντικίνητρα” στην υπουργική καρέκλα
Ανασχηματισμός με “συμβολισμούς” και μια σκληρή μεταναστευτική ατζέντα που παραπέμπει σε άλλες εποχές

Ο υπουργός που ήθελε να «περνάνε χειρότερα»: Μετανάστευση, γκουαντάναμο και άλλες ανατροπές

Στις 10 Απριλίου 2011, Θάνος Πλεύρης, ο νυν υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, εξέφραζε το “συντακτικό του σχέδιο” για το μεταναστευτικό σε μια εκδήλωση του ακροδεξιού περιοδικού Patria – και αν αυτό ακούγεται σαν σκηνή από μια ταινία του Sergio Leone, με σκληρούς διαλόγους και σκοτεινές αντιφάσεις, είναι γιατί ακριβώς έτσι είναι. Στην εκδήλωση, Πλεύρης δεν μασάει τα λόγια του: «Η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες… αν δεν υπάρχουν νεκροί», δήλωνε, με το κοινό του να τον αποθεώνει. Και συνεχίζει με μια παραβολή που θυμίζει κάτι από Guantanamo Bay και λιγότερο από «ευρωπαϊκή πολιτική»: «Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ!» – μια ρητορική που μάλλον εξηγεί και την αποδοχή του από συγκεκριμένα ακροδεξιά ακροατήρια, αλλά σίγουρα όχι από εκείνους που οραματίζονται την Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ, παρά τις φιλόδοξες εξαγγελίες για την «Ελλάδα 2.0». Όχι, αυτή η πολιτική δεν έχει καμία θέση σε οποιαδήποτε ανθρώπινη κοινωνία που σέβεται τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Το σφιχτό πρόσωπο της ΝΔ: Ο Πλεύρης και η «σκληρή» δεξιά επιστροφή
Μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ήρθε η ώρα του ανασχηματισμού και, φυσικά, οι αποφάσεις δεν άργησαν να έρθουν, όπως σε μια ταινία του The Godfather όπου οι αντιφάσεις του πολιτικού κόσμου παίρνουν σάρκα και οστά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπό πίεση, και με τη δικαιολογία της εξωστρέφειας, προχώρησε στην τοποθέτηση του Θάνου Πλεύρη στην ηγεσία του υπουργείου Μετανάστευσης. Για να το πούμε απλά, η αναβάθμιση αυτή δεν είναι απλώς πολιτική – είναι στρατηγική. Η επιστροφή του Πλεύρη στο κυβερνητικό προσκήνιο υπογραμμίζει τη στροφή της κυβέρνησης προς τη σκληρή δεξιά και την υιοθέτηση πιο αυστηρών, σχεδόν αποτρόπαιων πολιτικών για το μεταναστευτικό.

Αντικατάστασης με συμβολισμούς και αλλαγές σε στρατηγική

Οι αλλαγές στο υπουργικό σχήμα μπορεί να μην ήταν επαναστατικές, αλλά είχαν τα δικά τους συμβολιστικά χαρακτηριστικά, όπως μια σκηνή από House of Cards. Η τοποθέτηση του Πλεύρη στο υπουργείο Μετανάστευσης, με τη σφραγίδα της σκληρής δεξιάς, έρχεται ως συνέχεια της σκληρής πολιτικής των «αντικινήτρων». Η ΝΔ φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει πρόθεση να απομακρυνθεί από τη στρατηγική της καταστολής και του φόβου, κάτι που βέβαια, όπως κάθε γνήσιο drama, το ακροατήριο του «βολεύει». Η αναβάθμιση αυτή έχει σκοπό να ενισχύσει τη γραμμή των αυστηρών μέτρων για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης, επαναφέροντας στην πολιτική σκηνή τα παλιά επιχειρήματα περί «ελέγχου» και «παραδειγματισμού» των μεταναστών.

Και οι νέοι υπουργοί; Μεταξύ συμβολισμών και στρατηγικών κινήσεων

Η επιλογή του Χάρη Θεοχάρη για το υπουργείο Εξωτερικών φέρνει μια τεχνοκρατική αίσθηση στην κυβερνητική μηχανή, με τον ίδιο να επιστρέφει στα εγχώρια, ενώ ο Γιάννης Ανδριανός από την Αργολίδα αναλαμβάνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ελπίζοντας να φέρει μια ισχυρή «γαλάζια» παρουσία και στρατηγική στους αγροτικούς τομείς. Και για να ολοκληρώσουμε τη σειρά, ο Χρήστος Δερμεντζόπουλος αναλαμβάνει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, φέρνοντας το άρωμα της «νέας γενιάς» και της ταχύτητας στην κυβερνητική ατζέντα. Αλλά το θέμα παραμένει: ποιος ωφελείται από αυτή τη συμμαχία των «παλιών» και «νέων», και ποιοι είναι οι αληθινοί σκοποί πίσω από κάθε τοποθέτηση;

Εξεταστικές και προανακριτικές: Η αντίστροφη μέτρηση

Με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα, η αναγκαιότητα για πολιτική κάθαρση φτάνει ως αναπόφευκτο επόμενο. Και, όπως σε κάθε political thriller, οι προανακριτικές επιτροπές είναι πάντα το επόμενο κεφάλαιο. Μπορεί να προσπαθεί να το αποφύγει η κυβέρνηση, αλλά η πίεση από την αντιπολίτευση και την κοινή γνώμη είναι τεράστια. Η κυβέρνηση, σαν χαρακτήρας από το The Godfather, προσπαθεί να κρατήσει τον έλεγχο, αλλά τα πάντα δείχνουν ότι η κάθαρση είναι μονόδρομος.

https://newpost.gr