ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Φίλες και φίλοι,

η υποψηφιότητά μου για Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Μακρακώμης προκάλεσε συζητήσεις και, ίσως, δημιούργησε κάποιες απορίες. Θέλω, για αυτό, να σας πω μερικά πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για μένα και γιατί αποφάσισα να είμαι υποψήφιος. Το κείμενο είναι αναγκαστικά μακροσκελές, αλλά μπορεί να το βρείτε ενδιαφέρον και, αν καταφέρετε να το διαβάσετε μέχρι το τέλος, ίσως σας βοηθήσει στις επιλογές σας.

Γεννήθηκα το 1956 στην Μακρακώμη, όπου και μεγάλωσα μέχρι που τελείωσα το εξατάξιο Γυμνάσιο, δουλεύοντας από παιδί στα χωράφια της οικογένειας και από 14 ετών τα καλοκαίρια μεροκάματα στις «παλαίστρες» του Σπερχειού και της Βίστριζας. Αρίστευσα στο σχολείο και μπήκα με εισαγωγικές εξετάσεις στη Σχολή Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Αποφοίτησα από το ΕΜΠ το 1980 ως διπλωματούχος Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με ειδικότητα Ενεργειακού Ηλεκτρολόγου.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Ξεκίνησα την επαγγελματική καριέρα μου την περίοδο 1980 – 1989 σαν μηχανικός στην Ελλάδα και την Σαουδική Αραβία. Το 1989 ίδρυσα την πρώτη μου εταιρεία, η οποία σταδιακά εξελίχθηκε στον Όμιλο NCE, έναν όμιλο εξειδικευμένων εταιρειών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, του οποίου ήμουν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος για 30 χρόνια. Δραστηριοποιήθηκα επιχειρηματικά σε εξειδικευμένα έργα που απαιτούσαν μεταφορά τεχνολογίας, καθώς και στο διεθνές εμπόριο χαλυβουργικών στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Μ. Ανατολή. Συμμετείχα, έχοντας σημαντικούς ρόλους, στην κατασκευή πλήθους μεγάλων έργων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, όπως το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το Δίκτυο μεταφοράς και διανομής Φυσικού Αερίου, την Γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, το Μετρό Αθήνας, πολλά Ολυμπιακά έργα, στην κατασκευή φρεγατών και αρματαγωγών του Πολεμικού Ναυτικού, σε έργα της ΔΕΗ και των ΕΛΠΕ κλπ. Παράλληλα, από το 1995 υπήρξα συνιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης ΜΕΤΡΟΝ, που δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης και ανέπτυξε την πρωτοποριακή στην Ελλάδα πλατφόρμα jobs4me® για την εύρεση εργασίας. Οι δύο αυτές επιχειρηματικές δραστηριότητες αποτελούσαν πολύ ισχυρά brands η καθεμία στον χώρο της και απασχολούσαν συνολικά μέχρι 85 εργαζόμενους υψηλής εξειδίκευσης.

Παράλληλα, απέκτησα το 2002 μεταπτυχιακό Master σε θέματα διαχείρησης μεταφοράς τεχνολογίας (MSc in Technology Transfer), ενώ έγινα δεκτός και ολοκλήρωσα το 2008 σπουδές για ανώτατα στελέχη στην Διοίκηση Επιχειρήσεων στο περίφημο Wharton School του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, ΗΠΑ. Έγινα, επίσης, δεκτός και παρακολούθησα το Πρόγραμμα “Leadership for the 21st century – Ηγεσία για τον 21ο αιώνα” στην σχολή δημόσιας διοίκησης J. F. Kennedy του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ΗΠΑ. Μιλάω άριστα Αγγλικά και λίγα Γερμανικά.

Αποεπενδύθηκα από τις εταιρείες με την συνταξιοδότησή μου (2019) και από τότε δραστηριοποιούμε σαν επενδυτής πρώιμου σταδίου και μέντορας σε start-up εταιρείες, βοηθώντας νέους ανθρώπους να ξεκινήσουν και να αναπτύξουν βιώσιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Έτσι, ένας κύκλος επαγγελματικής δραστηριότητας έκλεισε και ένας νέος κύκλος κοινωνικής δραστηριότητας και προσφοράς άνοιξε.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ

Από τα φοιτητικά μου χρόνια δραστηριοποιήθηκα έντονα στο φοιτητικό κίνημα της μεταπολίτευσης και από τότε συμμετέχω αδιάκοπα ως ενεργός πολίτης στα κοινωνικά δρώμενα. Γνώρισα έτσι από νωρίς την δύναμη της οργανωμένης συμμετοχής στα κοινά και την αξία της κοινωνικής προσφοράς. Είχα την ευλογία να έχω την αναγνώριση των συναδέλφων μου στον επιστημονικό και τον επαγγελματικό μου χώρο στην Ελλάδα και διεθνώς. Έτσι, διετέλεσα για τρείς θητείες εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (2016-2022) του Συλλόγου των Ελλήνων αποφοίτων του Wharton School, ενώ είμαι ιδρυτικό μέλος και για 12 χρόνια (2002-2014) μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Συλλόγου Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΠΑΣΥΚΕΚ). Ήμουν μέλος σε Διοικητικά Συμβούλια πολλών ιδιωτικών εταιρειών και μέλος σε επιστημονικά σωματεία και ενώσεις. Μέσα από την συλλογική δράση συνέβαλλα στο να ληφθούν αποφάσεις και να διαμορφωθούν πολιτικές που έκαναν ζωές ανθρώπων και την κοινωνία μας καλύτερη.

Η ΜΑΚΡΑΚΩΜΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ

Όμως, πάνω από όλα παρέμεινα Μακρακωμίτης! Θεωρώ την Μακρακώμη ουσιαστικό μέρος της ταυτότητάς μου και παραμένω βαθειά δεμένος με τις ρίζες και τον τόπο μας, από τον οποίον δεν έλειψα ποτέ. Διετέλεσα, από φοιτητής, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου των απανταχού Μακρακωμιτών για 17 χρόνια και από το 2016 είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου και εκδότης της εφημερίδας ΑΧΙΛΛΕΑΣ (Σημείωση: για λόγους δεοντολογίας ζήτησα και πήρα από το ΔΣ του Συλλόγου προσωρινή αναστολή της ιδιότητας του εκδότη μέχρι το τέλος των δημοτικών εκλογών). Ήμουν ο πρώτος που το 2001, με ένα πρωτοσέλιδο άρθρο στην εφημερίδα ΑΧΙΛΛΕΑΣ που συζητήθηκε τότε πολύ, ενάντια στα ισχύοντα στερεότυπα, διατύπωσα δημόσια την ιδέα της συνεργασίας των τότε ξεχωριστών δήμων Μακρακώμης και Σπερχειάδας σαν μιά αναγκαία εξέλιξη, που οι καιροί απαιτούσαν. Ήμουν επίσης ο πρώτος που το 2017 σε ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Μακρακωμιτών διατύπωσα την ιδέα ένος αναπτυξιακού σχεδίου για την περιοχή του Δήμου Μακρακώμης και την δημιουργία ένός νέου, ισχυρού brand για τον τόπο μας με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του αγροτοκτηνοτροφικού πρωτογενή τομέα και την ανάπτυξη του δευτερογενή τομέα, καθώς και την ανάπτυξη του θεματικού τουρισμού της περιοχής μας. Ήμουν παρών τα τελευταία 40 χρόνια σχεδόν σε κάθε προσπάθεια να γίνει ο τόπος μας καλύτερος και έχω αποκτήσει μία σε βάθος γνώση των προβλημάτων που απασχολούν την ευρύτερη περιοχή μας, μιά σαφή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και ένα καθαρό σχέδιο για την αντιμετώπισή τους. Σε πείσμα, φυσικά, ορισμένων ανασφαλών ατόμων της πλατείας που προσπαθούν να απαξιώσουν κάθε φωνή που δεν ελέγχουν ή δεν καταλαβαίνουν με κραυγές, όπως «τι θέλετε τώρα να έχετε λόγο και εσείς από την Αθήνα?»

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΚΡΑΚΩΜΗΣ

Θεωρώ τον Δήμο Μακρακώμης την απαραίτητη γέφυρα που ενώνει τις δυό τόσο όμοιες και τόσο διαφορετικές πλευρές του Σπερχειού και πιστεύω βαθειά ότι με την κατάλληλη ηγεσία και στρατηγική ο Δήμος μπορεί να γίνει εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο για την θεαματική ανάπτυξη και προκοπή ολόκληρης της περιοχής μας.

Εν τούτοις, τα τελευταία χρόνια είμαι βαθειά προβληματισμένος με τον τρόπο λειτουργίας του Δήμου Μακρακώμης και την νοοτροπία των σημερινών δημοτικών αρχόντων, καθώς παρακολουθώ να υποβαθμίζεται συστηματικά η ποιότητα λειτουργίας του, η αξιοπιστία του και το κύρος του θεσμού. Βλέπω τον Δήμο Μακρακώμης να λειτουργεί χωρίς ουσιαστική ενημέρωση και συμμετοχή των δημοτών σε σημαντικές αποφάσεις, χωρίς συνεκτικό σχέδιο δράσης, αλλά με αλλαζονικούς αυτοσχεδιασμούς και να αναλώνει πολύτιμους πόρους σε εύπεπτα έργα και εκδηλώσεις προβολής. Διαπιστώνω με λύπη διαχειριστική ανεπάρκεια (πχ ελλείμματα, αδιαφανείς αναθέσεις έργων), απουσία σημαντικών, αν και αναγκαίων, έργων για τον τόπο, παντελή έλλειψη κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας, παραπλανητικές πρακτικές, αδιαφάνεια και απουσία ουσιαστικής λογοδοσίας, ατομικές συμπεριφορές ανάξιες εκλεγμένων τοπικών αρχόντων και μία πρωτοφανή ηθική παρακμή. Η Μακρακώμη, ειδικά, φαίνεται να μην έχει θεσμικά φωνή μέσα στον Δήμο, τα σημαντικά έργα της καθυστερούν, ενώ το όνομα και η θέση της συστηματικά υποβαθμίζονται.

Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Πιστεύω ότι ο τόπος μας δεν μπορεί να αντέξει μιά ακόμα πενταετία σε αυτή την πορεία και ότι αυτός ο κατήφορος πρέπει επιτέλους να σταματήσει! Θεώρησα υποχρέωση και καθήκον μου να συμβάλλω σε αυτή την προσπάθεια.

Αναρωτήθηκα: θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για τον τόπο η εμπειρία και οι ικανότητες που απέκτησα στην προσωπική μου διαδρομή? Η συμμετοχή μου στις δημοτικές εκλογές θα πρόσθετε κάτι ουσιαστικό στην προσπάθεια αυτή? Η αλήθεια είναι ότι, πέρα από την γνώση της περιοχής μας και των προβλημάτων της, μέσα από την επαγγελματική και την επιστημονική μου διαδρομή απέκτησα μερικές εμπειρίες και ικανότητες που ταιριάζουν γάντι στην περίπτωση: έμαθα, για παράδειγμα, με τον σκληρό τρόπο τι είναι ο ανταγωνισμός, γιόρτασα τις επιτυχίες μου και έμαθα από τα λάθη μου. Κατανόησα βαθειά την δύναμη του οράματος, την αξία της συμμετοχής και τον κρίσιμο ρόλο της ηγεσίας σε κάθε προσπάθεια αλλαγής και προόδου. Γνώρισα στην πράξη την ανάγκη του σχεδιασμού σε κάθε σημαντική επιχείρηση, αλλά και την σημασία της σοβαρής οργάνωσης και διοίκησης στην καθημερινότητα. Έμαθα να αντιμετωπίζω το απρόβλεπτο και να διαχειρίζομαι την αβεβαιότητα. Οργάνωσα και διαπραγματεύθηκα προσωπικά στα ανώτατα επίπεδα σημαντικές επιχειρηματικές συμφωνίες για σύνθετα έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και παρακολούθησα την ολοκλήρωσή τους από την αρχή μέχρι το τέλος. Συνεργάστηκα με διαφορετικούς ανθρώπους και απέκτησα μιά βαθειά πίστη στην δύναμη της ομαδικής εργασίας ατόμων με κοινές αξίες, κοινό όραμα και σχέδιο. Αναγνώρισα, φυσικά, ότι δεν είχα ιδέα από την προεκλογική καθημερινότητα, το κυνήγι του σταυρού και τις ανάγκες της εκλογής.

Βάζοντας τα όλα κάτω κατέληξα εύκολα ότι «Ναί, θα μπορούσα να είμαι χρήσιμος την επόμενη ημέρα και αξίζει να προσπαθήσω», παρά, τις απόπειρες πολλών φίλων και δικών μου ανθρώπων να με μεταπείσουν με το «που πας να μπλέξεις τώρα!». Ήταν μιά εύκολη απόφαση. Αποδέχθηκα, χωρίς καμμία προϋπόθεση, την τιμητική πρόταση του συμπολίτη μας, έμπειρου αυτοδιοικητικού, υποψηφίου Δημάρχου κ. Κώστα Α. Καραγιάννη και στις προσεχείς δημοτικές εκλογές είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Μακρακώμης με τον συνδυασμό του ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΜΑΖΙ, μιας ομάδας άξιων και έντιμων συμπατριωτών μας.

Μοναδικός μου σκοπός είναι να συμβάλλω όσο μπορώ στην προσπάθεια για ένα σύγχρονο Δήμο του 21ου αιώνα, μιά αναπτυξιακή ώθηση για την περιοχή μας και μιά Μακρακώμη αντάξια του ονόματος και της ιστορίας της. Ένα όραμα για το οποίο θα γράψω σε επόμενη ανάρτηση.

Για τους λόγους αυτούς σας καλώ όλες και όλους να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια και να βοηθήσετε με την ψήφο σας και με όποιον άλλο τρόπο μπορεί η καθεμία και ο καθένας, ώστε, μέσα από τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο, όπως ονειρευόμαστε για μας και τα παιδιά μας.

Γιατί τα όνειρα κάποιες φορές, όταν στ’ αλήθεια τα θέλουμε πολύ, βγαίνουν αληθινά!