16 Νοεμβρίου 1980

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΝΔΡΙΝΟΥ
Η φωτογραφία μπορεί να σοκάρει, αλλά περισσότερο σοκάρει το γεγονός ότι στη δημοκρατική Ελλάδα του 1980 δύο νέα παιδιά έχασαν τη ζωή τους, τέτοια μέρα, 16 Νοεμβρίου, στην πορεία για το Πολυτεχνείου, αλλά κανείς δεν έμαθε ποιοι τους σκότωσαν!
Είναι η Σταματίνα (Ματίνα) Κανελλοπούλου, εργάτρια από το Περιστέρι και ο Ιάκωβος Κουμής, φοιτητής από την Κύπρο. Και οι δύο, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν οι… παράπλευρες απώλειες στην απόφαση της κυβέρνησης Ράλλη να μην καταλήξει η πορεία μέχρι την Αμερικανική πρεσβεία. Η ΕΔΕ που διατάχτηκε δεν κατέληξε πουθενά. Ούτε το αποτέλεσμά της ανακοινώθηκε.
Το 1980 είναι η χρονιά που κλείνουν οι εκκρεμότητες. Το ΠΑΣΟΚ οδεύει προς την εξουσία και η κυβέρνηση στις 21/10 ανακοινώνει ότι η χώρα επιστρέφει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις, ενώ ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ μετέχει για πρώτη φορά στη σύσκεψη για την πυρηνική προστασία των χωρών μελών που προβλέπει απάντηση με πυρηνικά σε περίπτωση επίθεσης από την ΕΣΣΔ.
Σε αυτό το κλίμα κι ενώ γίνονται αντιαμερικανικές εκδηλώσεις οι τότε υπεύθυνοι δεν θέλουν να ρίξουν άλλο λάδι στη φωτιά. «Ησυχία» θέλουν να κάνουν και οι φοιτητικές νεολαίες του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ που έχουν την πλειοψηφία στην ΕΦΕΕ. Εκλογές έρχονται, δεν θέλουν να τρομάξουν τους υποψήφιους ψηφοφόρους τους, με πιθανές συγκρούσεις.
Η μειοψηφία της ΕΦΕΕ που αποτελείται από κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς διαφωνεί κι είναι φανερό ότι η πορεία θα συνεχιστεί και μετά τη Βουλή για την πρεσβεία από ένα μέρος των διαδηλωτών.
Ένα μπλοκ της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είχε μπει σφήνα στα μπλοκ του «Ρήγα» και της ΚΝΕ.
Στην αρχή της Β. Σοφίας βρέθηκε απέναντι σε ισχυρές δυνάμεις της Αστυνομίας. Τα επεισόδια ξεκίνησαν στα ανθοπωλεία στη Βουλή και γρήγορα επεκτάθηκαν.
Η αντίδραση της αστυνομίας υπήρξε τρομερή. Ξύλο παντού και σε όλους.
Η Σταματίνα Κανελλοπούλου δέχτηκε 18 χτυπήματα στο κεφάλι! Άφησε την τελευταία της πνοή ενώ τη μετέφεραν στο Ιπποκράτειο. Ο σύντροφός της περιγράφει στα «ΝΕΑ» της εποχής το τι έγινε:
Ο Ιάκωβος Κουμής είχε γεννηθεί στην Αμμόχωστο. Έζησε τον ξεριζωμό, σπούδαζε και παράλληλα εργαζόταν στην Αθήνα μαζί με τη γυναίκα του Μαρία. Ήταν ακόμα πιο άτυχος. Δέχτηκε πισώπλατα χτύπημα κι έμεινε σε κώμα, ουσιαστικά νεκρός πριν αφήσει την τελευταία του πνοή μια εβδομάδα αργότερα.
Η γυναίκα του Μαρία μίλησε κι αυτή στα «ΝΕΑ», ενώ ο σύζυγός της έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή.
Η Αστυνομία ως συνήθως έσπευσε να ανακοινώσει δεκάδες δικούς της τραυματίας, αλλά μόλις 4 κρατήθηκαν για νοσηλεία σε αντίθεση με τους πολλούς διαδηλωτές. Ο Άρης Σκιαδόπουλος μίλησε με ορισμένους.
Επειδή τότε δεν υπήρχαν κανάλια να τονίσουν τις ζημιές στα καταστήματα παραβλέποντας τους ανθρώπους, ανέλαβαν οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες το ρόλο αυτό. Μάλιστα κάποιες τόνισαν ότι ακόμα κι ο εισαγγελέας Κοιυβέλης τραυματίστηκε στο μηρό.
Λίγες μέρες αργότερα ήρθε το «Ποντίκι» να… ξεμπροστιάσει τον αξιότιμο εισαγγελέα και να αποκαλύψει κάποιες στιγμές από το παρελθόν του που δεν τον τιμούν.
Στη Βουλή ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης θυμήθηκε το δικό του παρελθόν του στην ΕΡΕ κι έκανε μια δήλωση που έμεινε στίγμα στην πολιτική του καριέρα. Έγινε έστω και για λίγο… Βορίδης, Πλεύρης και Άδωνις μαζί:
Ένα χρόνο πριν τις εκλογές που έφεραν την «Αλλαγή» η Δεξιά έδειχνε το παλιό γνώριμο πρόσωπό σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της. Κι οι γελοιογράφοι της εποχής το επεσήμαναν
Όπως συμβαίνει συχνά σε αυτό τον τόπο, άλλα γεγονότα… προσπέρασαν τις δύο τραγικές περιπτώσεις. Έμεινε ο πόνος στις οικογένειες των θυμάτων κι αναφορά σε κάποια επέτειο όπως η σημερινή. Ποιος, αλήθεια, είπε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα; Λάθος. Στον τόπο αυτό, επαναλαμβάνεται ίδια κι απαράλλαχτη. Απλά κάποιοι είναι περισσότερο τυχεροί.
Κάποιες φορές η… ζαρντινιέρα στην οποία… σκοντάφτουν απλά τους τραυματίζει και τόσα άλλα! Όπως φυσικά και η ΕΔΕ εξαγγέλλονται, αλλά ξεχνιούνται στην πορεία…
Post Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια